تأثیر مخرب اضطراب بر بدن
همه‌ی ما دچار اضطراب می‌شویم؛ اما اضطراب مزمن می‌تواند کیفیت زندگی ما را مختل کند. در حالی که اضطراب بیشتر به دلیل تغییرات رفتاری شناخته شده است، اما می‌تواند عواقب جدی بر سلامت جسمانی نیز داشته باشد.
به گزارش ایستاتگ، برای کسب اطلاعات بیشتر در مورد تأثیرات اضطراب بر بدن، ادامه مطلب را بخوانید.
تأثیر اضطراب بر بدن
اضطراب بخشی طبیعی از زندگی است. به عنوان مثال، ممکن است قبل از صحبت در یک گروه یا در یک مصاحبه شغلی، احساس اضطراب داشته باشید.
اضطراب به سرعت تنفس و ضربان قلب را افزایش می‌دهد و جریان خون به مغز را بیشتر می‌کند.
این واکنش فیزیکی بدن در رویارویی با یک موقعیت شدید اضطراب آور است.
با این حال، اضطراب اگر خیلی شدید شود، ممکن است احساس سبکی سر و حالت تهوع داشته باشید.
یک حالت استرس شدید یا مداوم می‌تواند تأثیر مخربی بر سلامت جسمی و روانی شما داشته باشد.
اختلالات اضطرابی ممکن است در هر مرحله از زندگی رخ دهد، اما معمولاً از میانسالی آغاز می‌شود.
موسسه ملی سلامت روان (NIMH) می‌گوید زنان بیشتر از مردان به اختلال اضطراب مبتلا می‌شوند.
تجربه‌های پر استرس زندگی ممکن است خطر ابتلا به اختلالات اضطراب را افزایش دهد. علائم این اختلال ممکن است بلافاصله یا سالها بعد آغاز شود.
یک بیماری جدی پزشکی یا اختلال مصرف مواد نیز می‌تواند منجر به اختلال اضطراب شود.
انواع مختلفی از اختلالات اضطرابی وجود دارد که عبارتند از:
اختلال اضطراب فراگیر (GAD)
GAD بدون هیچ دلیل منطقی با استرس بیش از حد آغاز می‌شود. انجمن افسردگی آمریکا (ADAA) تخمین می زند که حدود ۶.۸ میلیون بزرگسال آمریکایی GAD را تجربه کرده‌اند.
GAD زمانی تشخیص داده می‌شود که نگرانی‌های شدید شش ماه یا بیشتر طول بکشد.
اگر یک مورد خفیف دارید، حتماً می‌توانید فعالیت‌های عادی روزانه خود را انجام دهید. موارد شدیدتر ممکن است تأثیر زیادی بر زندگی شما داشته باشد.
اختلال اضطراب اجتماعی
این اختلال شامل ترس شدید از موقعیت‌های اجتماعی و قضاوت یا تحقیر شدن توسط دیگران است. این فوبیای اجتماعی شدید می‌تواند احساس شرم و تنهایی را در فرد ایجاد کند.
ADAA خاطرنشان می‌کند که حدود ۱۵ میلیون بزرگسال آمریکایی با اختلال اضطراب اجتماعی زندگی می‌کنند.
سن معمول این اختلال حدود ۱۳ سالگی است. بیش از یک سوم افراد مبتلا به این اختلال اجتماعی یک دهه یا بیشتر قبل از پیگیری بیماری، صبر می‌کنند.
اختلال استرس پس از سانحه (PTSD)
PTSD پس از مشاهده یا تجربه یک حادثه‌ی آسیب زا ایجاد می‌شود. علائم می‌تواند بلافاصله شروع شود یا سالها به تعویق بیفتد. دلایل رایج شامل جنگ، بلایای طبیعی یا حمله فیزیکی است. PTSD ممکن است بدون هشدار ایجاد شوند.
اختلال وسواس اجباری (OCD)
افراد مبتلا به OCD ممکن است با تمایل به انجام کارهای خاص به اجبار، بارها احساس غرق شدن کنند یا افکار مزاحم و ناخواسته‌ای را تجربه کنند که می‌تواند ناراحت کننده باشد.
این کارهای اجباری رایج شامل شستن معمولی دست‌ها، شمردن یا بررسی چیزی است.
وسواس‌های رایج شامل نگرانی در مورد تمیزی، تکانه‌های تهاجمی و نیاز به تقارن است.
فوبیا
فوبیا عبارتند از ترس از فضاهای تنگ (کلاستروفوبیا)، ترس از ارتفاع (آکروفوبیا)، و بسیاری از موارد دیگر است. در فوبیا ممکن است میل زیادی برای اجتناب از شی یا موقعیت ترسناکی داشته باشید.
اختلال هراس
این باعث حملات پانیک، احساس ترس، وحشت، یا عذاب می‌شود. علائم فیزیکی شامل تپش قلب، درد قفسه سینه و تنگی نفس است.
این حملات ممکن است در هر زمانی رخ دهد. شما همچنین می‌توانید نوع دیگری از اختلال اضطراب را همراه با اختلال هراس داشته باشید.
تاثیرات مخرب استرس و اضطراب بر جسم
آمیگدال، ناحیه‌ای از مغز است که پاسخ‌های عاطفی را مدیریت می‌کند و نقش مهمی در ایجاد ترس و اضطراب دارد.
وقتی فردی احساس اضطراب، استرس یا ترس دارد، مغز به سایر قسمت‌های بدن سیگنال می‌دهد.
سیگنال‌ها نشان می‌دهند که بدن در حال مبارزه یا فرار است.
بدن به عنوان مثال با ترشح آدرنالین و کورتیزول به این شرایط پاسخ می‌دهد.
اضطراب می‌تواند به طور قابل توجهی بر بدن تأثیر بگذارد و اضطراب طولانی مدت خطر ابتلا به مشکلات فیزیکی مزمن را افزایش می‌دهد.
برخی از راه‌هایی که اضطراب بر بدن تأثیر می‌گذارد عبارتند از:
تاثرات تنفسی
در دوره‌های استرس، تنفس ممکن است سریع و کم عمق شود که به آن هایپرونتیلاسیون می گویند.
هیپرونتیلاسیون به ریه‌ها اجازه می‌دهد تا اکسیژن بیشتری دریافت کنند و به سرعت آن را به بدن منتقل کنند.
اکسیژن اضافی به بدن کمک می‌کند تا برای مبارزه آماده شود.
هیپرونتیلاسیون می‌تواند باعث شود افراد احساس کنند که اکسیژن کافی دریافت نمی‌کنند و ممکن است نفس نفس بزنند.
استرس باعث تنفس سریع و کم عمق می‌شود. اگر به بیماری مزمن انسدادی ریه (COPD) مبتلا هستید، ممکن است مجبور شوید در بیمارستان بستری شوید. اضطراب همچنین می‌تواند علائم آسم را بدتر کند.
این می‌تواند هیپرونتیلاسیون را بدتر کند که علائم آن عبارتند از:
- سرگیجه
- احساس ضعف
- سبکی سر
- مور مور
- ضعف
سیستم عصبی مرکزی
اضطراب و حملات پانیک طولانی مدت می‌تواند باعث شود مغز شما هورمون‌های استرس را به طور منظم ترشح کند.
این هورمون‌ها می‌توانند علائمی مانند سردرد، سرگیجه و افسردگی را افزایش دهد.
هنگامی که احساس استرس دارید، مغز شما سیستم عصبی را با هورمون‌ها و مواد شیمیایی که برای کمک به شما در پاسخ به یک تهدید طراحی کرده؛ پر می‌کند. آدرنالین و کورتیزول دو نمونه از این هورمون‌ها هستند.
در حالی که استرس کوتاه مدت مفید است، اما قرار گرفتن طولانی مدت در معرض هورمون‌های استرس می‌تواند برای سلامت جسمانی شما مضر باشد. به عنوان مثال، قرار گرفتن طولانی مدت در معرض کورتیزول می‌تواند سبب افزایش وزن شود.
سیستم قلبی عروقی
اختلالات اضطرابی می‌تواند باعث ضربان قلب بالا، تپش قلب و درد قفسه سینه شود.
همچنین ممکن است باعث افزایش فشار خون و بیماری قلبی شود. اگر قبلاً بیماری قلبی دارید، اختلالات استرسی ممکن است خطر ابتلا به مشکلات عروق کرونر را افزایش دهد.
سیستم دفعی و گوارشی
همچنین اضطراب بر سیستم دفعی و گوارشی شما تأثیر می‌گذارد. ممکن است معده درد، حالت تهوع، اسهال و سایر مشکلات گوارشی داشته باشید. از دست دادن اشتها نیز یکی دیگر از علائم رایج است.
ممکن است بین اختلالات اضطرابی و ایجاد سندرم روده تحریک پذیر (IBS) پس از عفونت روده ارتباطی وجود داشته باشد. IBS می‌تواند باعث استفراغ، اسهال یا یبوست شود.
سیستم ایمنی
اضطراب می‌تواند سیل مواد شیمیایی و هورمون‌هایی مانند آدرنالین را وارد سیستم بدن شما کند.
در کوتاه مدت، این کار نبض و تنفس شما را افزایش می‌دهد، بنابراین مغز اکسیژن بیشتری دریافت می‌کند.
این بدن شما را برای واکنش مناسب به موقعیت شدید آماده می‌کند. حتی ممکن است سیستم ایمنی بدن شما برای مدت کوتاهی تقویت شود. در این شرایط وقتی استرس از بین می‌رود، بدن شما به عملکرد عادی باز می‌گردد.
اما اگر همیشه احساس اضطرب و استرس دارید یا مدت طولانی طول می‌کشد تا استرس شما از بین برود، بدن شما هرگز سیگنال بازگشت به عملکرد طبیعی را دریافت نمی‌کند.
این می‌تواند سیستم ایمنی بدن شما را تضعیف کند و شما را در برابر عفونت‌های ویروسی و بیماری‌های دیگر آسیب پذیرتر کند. علاوه براین اگر اضطراب دارید، واکسن‌های معمولی ممکن است به خوبی کار نکنند.
افزایش ادرار
استرس می‌تواند نیاز به ادرار را افزایش دهد یا علائم بی اختیاری ادرار را ایجاد کند.
مطالعه‌ای در سال ۲۰۱۶ نشان داد که افراد مبتلا به مثانه بیش فعال (OAB) بیشتر از گروه‌های دیگر اضطراب را تجربه می‌کنند. محققان همچنین دریافتند که افراد مبتلا به OAB که دارای اضطراب هستند معمولاً علائم بی اختیاری شدیدتری دارند.
اثرات طولانی مدت اضطراب بر بدن
داشتن استرس می‌تواند منجر به اثرات طولانی مدت شود. افراد مبتلا به اضطراب ممکن است:
- افسردگی
- مسائل گوارشی
- بیخوابی
- درد مزمن
- مشکلات مدرسه، کار یا اجتماعی شدن
- از دست دادن علاقه به رابطه جنسی
- خودکشی را تجربه کنند.
منبع: healthline